روشنفکری به سبک ما

 " مجاهدین اول از رهبرانشان اعلام برائت کنند تا بعدا از آنها حمایت کنیم"، " من از سازمان تروریستی حمایت نمی کنم"، " این ها با صدام هم کاسه بودند."

 این است جامعه ما... مایی که حتی در درک ساده ترین اصول انسانی هم مشکل داریم. مایی که همه چیز را از دریچه ایدوئولوژیک می بینیم. ما که یادمان رفته است دفاع از شرافت و کرامت انسانی هر شخصی مقدم بر عقیده و مرام اوست.

روز گذشته یک ایرانی پناهجو، به دلیل رد شدن تقاضای پناهندگی اش خود را در مرکز شهر آمستردام  آتش زد و جان باخت. هنوز 24 ساعت از این واقعه نگذشته بود که خبر رسید "نیروی زمینی ارتش عراق" حمله به کمپ اشرف را آغاز کرده است. تنها ساعاتی بعد از اعلام این خبر، مشخص شد که طی این حمله تعداد زیادی از هموطنانمان کشته و زخمی شده اند.

دوستان! آیا چهره فرمانده عراقی عملیات امروز را دیدید؟ چطور به خود اجازه می دهید که یک بیگانه این گونه هموطنانتان را به خاک و خون بکشد؟ وای بر ما... و وای بر جامعه رو به زوال ما... اعراب بعد از خودسوزی آن فارغ التحصیل بیکار چگونه به پا خواستند؟.... و ما که هموطنمان در خاک بیگانه و توسط ارتش بیگانه به خاک و خون کشیده می شود می ایستیم و به راحتی می گوییم: "حقشان بود." این است جامعه ما... دیروز یک ایرانی خود را در مرکز آمستردام به آتش می کشد و ما تنها نظاره می کنیم. وامروز که هموطنانمان به گلوله بسته شده اند و ما بر طبل اختلافات ایدوئولوژیک می کوبیم. کم کم از این جامعه می ترسم. جامعه ای که اصلاح طلبش در برابر این فجایع سکوت کامل پیشه می کند، مردمش که بر این وقایع چشم بسته و به فکر یارانه نقدی خود هستند و اپوزیسیونش که تنها به فکر "یک" روز اعتراض دیگر است.... و صد البته روشنفکرانی که روشنفکر بودن خود را با سکوت در برابر کشتار "تروریستها" ثابت می کنند.
در پستهای قبلی ام نیز گفته بودم که این نوع تفکری که امروز بعضی ها در برابر حمله به اشرف داشتند، بسیار خطرناک است. رژیم به پشتوانه این تفکر است که علی صارمی را اعدام می کند، محسن دکمه چی را زیر شکنجه به شهادت می رساند....بیایید قبل از هرچیز انسان بودن برایمان مهم باشد، نه تفکرش.

این مطلب در بالاترین